Zenon Pieniążek – alias Odrowąż

Urodził się w Warszawie 1 VII 1913 r. Znakomity napastnik Polonii, któremu wojna zabrała najlepsze lata kariery sportowej.

   Był wychowankiem Czarnych Koszul do których przystąpił jako 14 letni chłopak. Według ówczesnego prawa, mógł mieć przez to kłopoty w szkole, gdyż uczniom nie wolno było przynależeć do klubu. Stąd wziął się szlachecki przydomek „Odrowąż”, który z czasem stał się jego nazwiskiem.

  W pierwszej drużynie Polonii (przeciwko sławnej Pogoni Lwów) zagrał mając dopiero co skończone 16 lat. „Przegląd Sportowy” dostrzegł go w 1930 r. wróżąc mu karierę piłkarską. Był dynamiczny, inteligentny, przewidujący i zdecydowany – tak w sporcie, jak i w życiu osobistym. Odebrawszy staranne wykształcenie, miał powodzenie u kobiet.

W sporcie zaś szybko stał się ulubieńcem trybun. Z Polonią związał się na dobre i na złe, nie opuścił klubu, gdy piłkarze spadli z ligi. „Gdy nie idzie w piłkę i gdy nad Warszawę nadciągają mroźne fronty atmosferyczne, Odrowąż najlepiej czuje się na lodowisku, z kijem hokejowym.”- pisał w „Rzeczpospolitej” Franciszek Rapacki. Faktycznie, tak jak był przebojowym piłkarzem, tak i hokeistą.

  Szczyt piłkarskiej formy Zenon Pieniążek osiągnął w 1939 r. W wygranym przez Polonie meczu z łódzkim Union Touring 6:1, Odrowąż strzelił aż 5 goli. W przerwanym przez wojnę sezonie piłkarskim zdobył aż 16 goli i był drugim tak skutecznym strzelcem, zaraz po Erneście Wilimowskim.

  W czasie wojny należał do najlepszych piłkarzy okupacyjnych warszawskich rozgrywek. Nie tylko grał, ale też je organizował, za co mogły być srogie konsekwencje. Po wojnie Odrowąż znów oficjalnie grał w czarnej koszulce i znów błyszczał formą. W pierwszym powojennym sezonie 1945r., strzelił dla Polonia z 67 goli!

  Niestety, wypadek na motocyklu w czerwcu 1946 r., nie wyjaśniony do końca, spowodował amputacje stopy. Kariera piłkarska Zenona Pieniążka-Odrowąża skończyła się bezpowrotnie. Teraz Odrowąż musiał przechodzić długotrwałą rehabilitacje. Ale, gdy mógł, wracał na Konwiktorską i stawał się trenerem swej ukochanej drużyny. Podpora defensywy piłkarskich Czarnych Koszul Zdzisław Gierwatowski po latach wspominał, że trener-inwalida siedział na krzesełku na środku boiska i wydawał dyspozycje trenującym piłkarzom. Gdy szkolił bramkarzy, zawodnicy nieśli trenera wraz z krzesełkiem pod bramkę, by lepiej mógł uczyć bramkarskiego rzemiosła.

   Do końca życia, lekko utykając Zenon „Odrowąż” Pieniążek przychodził na trybuny przy Konwiktorskiej. Zmarł w marcu 1968 r.

Robert Gawkowski